بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی و سلامت عمومی با رشد اعتقادی در بین دانش آموزان دختر و پسر آموزش و پرورش تبریز

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی و سلامت عمومی با رشد اعتقادی در بین دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه نواحی 1 و 5 آموزش و پرورش تبریز در سال تحصیلی 93-1392 انجام پذیرفت. به همین منظور 377 نفر با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه های رشد اعتقادی، سلامت عمومی (GHQ-28) و پنج عاملی شخصیت (NEO-FFI) توسط آن ها پاسخ داده شد. نتایج آزمون رگرسیون چند متغیری نشان داد که از بین چهار مولفه سلامت عمومی، تنها مولفه افسردگی رابطه معنی دار با رشد اعتقادی دارد، درحالی که سایر مولفه ها پیش بین معنی دار برای متغیر رشداعتقادی نبودند. آزمون همبستگی نیز نشان دادکه با افزایش رشد اعتقادی، تمامی مولفه های سلامت عمومی و نمره کل آن افزایش می یابد، یعنی رشد اعتقادی بالامنجر به افزایش سلامت عمومی می شود. هم چنین نتایج تحلیل رگرسیون برای ویژگی های شخصیتی نشان داد که بین برون گرایی، موافق بودن و با وجدان بودن با رشد اعتقادی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد، در حالی که بین ویژگی شخصیتی گشودگی با رشد اعتقادی، رابطه منفی و معنی دار وجود داشت. در نهایت، نتایج آزمون همبستگی، حاکی از وجود رابطه منفی و معنی دار بین ویژگی شخصیتی روان آزردگی با رشد اعتقادی بود، در صورتی که رابطه ویژگی های شخصیتی برون گرایی، موافق بودن و با وجدان بودن با رشد اعتقادی مثبت و معنی دار به دست آمد.