نقش واسطه ای تاب آوری و رضایت زناشویی در رابطه بین راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و سازگاری با بیماری در زنان نابارور

 شناسایی عوامل موثر بر مشکل ناباروری در سازگاری با این مشکل از اهمیت بسزایی برخوردار است؛ ازاین رو، هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای تاب آوری و رضایت زناشویی در رابطه بین راهبردهای سازگار و ناسازگار تنظیم شناختی هیجان با سازگاری با بیماری در زنان نابارور بود.

روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود که با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری همه زنان نابارور مراجعه کننده به مراکز ناباروری شهر تهران در سال 1397 بودند که برای اولین بار درمان ناباروری دریافت کردند. با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس 225 نفر انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل مقیاس تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، 2001)، مقیاس تاب آوری کارنر-دیویدسون (کانر و دیویدسون، 2003)، مقیاس رضایت زناشویی انریچ (فورز و اولسون، 1993) و مقیاس سازگاری با بیماری (بشارت، 1380) بود. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی و روش مدل یابی معادلات ساختاری با نرم افزارهای SPSS نسخه 21 و AMOS نسخه 21 تحلیل شدند. سطح معنا داری آزمون ها 0٫05 بود.

راهبردهای سازگار تنظیم شناختی هیجان اثر مستقیم و معنادار بر تاب آوری (0٫001< p و 0٫42=β) و رضایت زناشویی (0٫001< p و 0٫37=β) دارند. راهبردهای ناسازگار تنظیم شناختی به صورت معکوس و معنا دار پیش بینی کننده تاب آوری (0٫001< p و 0٫33-=β) و رضایت زناشویی (0٫001< p و 0٫20-=β) هستند. همچنین راهبردهای سازگار تنظیم شناختی هیجان (0٫002= p و 0٫08=β) و راهبردهای ناسازگار تنظیم شناختی هیجان (0٫001< p و 0٫27-=β) با نقش میانجی تاب آوری، سازگاری با ناباروری را تبیین می کنند. راهبردهای سازگار تنظیم شناختی هیجان (0٫001< p و 0٫31=β) و راهبردهای ناسازگار تنظیم شناختی هیجان (0٫05= p و 0٫05-=β) با نقش میانجی رضایت زناشویی، سازگاری با ناباروری را تبیین می کنند.

براساس یافته های پژوهش، تاب آوری و رضایت زناشویی در ارتباط بین راهبردهای سازگار و ناسازگار تنظیم شناختی هیجان و سازگاری با بیماری نقش واسطه ای دارند.