واکاوی و تحلیل چگونگی تبادل اسرای جنگ ایران و عراق (1359-1367)

گرچه جنگ به‌عنوان پدیده‌ای زشت و ناپسند همزاد دیرین تاریخ بشر میباشد ولی گاه درگیر شدن در آن اجتناب‌ناپذیر است؛ زمانی که دولتی اقدام به جنگ و تجاوز بر علیه دولتی دیگر می‌کند ورود مردم و دولت کشور دوم برای دفاع از خود اجتنابناپذیر می‌شود. تلفات و صدمات انسانی همچون کشته یا زخمی شدن تعدادی از نیروهای درگیر و یا به اسارت درآمدن شماری دیگر از آنها جزء لاینفک جنگ است. هدف از پژوهش حاضر واکاوی تحلیل و ارزیابی عملکرد دو کشور است. برای رسیدن به این هدف از روش کتابخانه‌ای (بر پایه منابع اسنادی و کتابخانه‌ای) و رویکرد توصیفی و تحلیلی استفاده شده است. چارچوب نظری تحقیق بر مبنای قوانین کنواسیون 1949میلادی ژنو در مورد چگونگی نگهداری و تبادل اسرای جنگی تحت نظارت کمیته بین‌المللی صلیب سرخ می‌باشد. نتایج پژوهش نشان‌دهنده این است که جریان تبادل اسراء از سال 1360 شروع شده وتا سال 1382 در مراحل مختلف، تعداد 95835 نفر از اسیران دو طرف مبادله شده و به کشورشان بازگشته‌اند؛ همچنین بر اساس مستندات و صورتجلسات موجود در آرشیو اسناد درمی‌یابیم که رویکرد دولت ایران نسبت به دولت عراق مبتنی بر موازین انسانی، حقوق بین‌المللی و بشردوستانه بوده است.