ارزیابی مولفه های موثر بر پیوندهای اجتماعی در مرکز محله های شهر اردبیل

مرکز محله های تاریخی و کهن دارای ویژگی های خاص هویتی و کالبدی هستند لیکن با گسترش شهرها و افزایش جمعیت و تغییراتی که در بافت شهری ایجاد شده باعث مشکلات عدیده ترافیک و ازدحام و آلودگی صوتی و زیست محیطی گردیده است. این پژوهش میزان پیوندهای اجتماعی افراد در بافت تاریخی و مرکز محله های شهری را مورد مطالعه قرار می دهد. در این راستا از بنیان نظری تراویس هیرشی به عنوان چارچوب تحقیق در نظر گرفته و میزان پیوندهای اجتماعی افراد در مرکز محله های اردبیل و ارتباط آن با محل سکونت افراد نیز مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش به دنبال پاسخ به این است که چه مولفه هایی در میزان ارتقا پیوندهای اجتماعی افراد در مرکز محله ها تاثیرگذار هستند.

 برای سنجش پیوندهای اجتماعی در محلات، از تکنیک پرسشنامه محقق ساخته به تعداد 398 نفر از ساکنان محلات تاریخی و شهرک های جدید مولفه هایی از جمله دلبستگی به محله، تعهد به محله، مشارکت اجتماعی در محله و باور به ارزش های محله مورد ارزیابی قرار گرفت. در تحلیل ها از روش همبستگی پیرسون رابطه بین مولفه ها و تاثیر آن بر میزان پیوندهای اجماعی افراد در محلات مورد بررسی قرار گرفت و با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیره بین محلات مقایسه صورت گرفت.

 نتایج نشان داد که رابطه معناداری بین مولفه های دلبستگی، تعاملات اجتماعی، تعهد به ارزش های محله و باور و اعتقادات وجود دارد و مولفه دلبستگی در مقایسه با مولفه های دیگر تاثیر بالاتری در میزان پیوندهای اجتماعی افراد در رابطه با فضاهای شهری خصوصا مرکز محله ها دارد. در مقایسه با ارتباط بین محل سکونت و مولفه های دلبستگی و تعهد و تعاملات اجتماعی ارتباط معناداری وجود دارد و مولفه باور ارتباط معناداری با محل سکونت افراد ندارد. با توجه به اینکه شهرک های جدید در مقایسه با بافت تاریخی میزان رضایتمندی بالایی وجود داشت لازم است بیش از پیش به بافت های تاریخی توجه شود.