تاثیر تمرین هوازی و تحریک الکتریکی مغز بر باز تحکیم حافظه در شرایط بدون خواب و خواب

فراخوانی مجدد حافظه تحکیم یافته می تواند منجر به بازداری یا به روز شدن و بازتحکیم حافظه شود،  عوامل مختلفی بر عملکرد بازتحکیم حافظه تاثیر دارد. لذا هدف از این مطالعه تعیین و تاثیر تمرین هوازی و تحریک الکتریکی مغز بر بازتحکیم حافظه در شرایط بدون خواب و خواب بود.

در این مطالعه نیمه تجربی که در سال  1398انجام شد،  45 شرکت کننده جوان با دامنه سنی 20تا 25 سال در پژوهش حاضر شرکت کردند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های جمعیت شناختی، کیفیت خواب پترزبورگ، دست برتری ادینبرگ، حافظه وکسلر، آزمون زمان واکنش تطبیق رنگ زنجیره ای، دستگاه تحریک الکتریکی مستقیم جمجمه ای و ساعت ضربان سنج استفاده شد. آزمودنی ها بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و سپس به صورت تصادفی در سه گروه آزمایشی و کنترل گمارده شدند. آزمودنی ها تکلیف تطبیق رنگ زنجیره ای را در مرحله اکتساب (شش بلوک 100 کوششی) انجام دادند، سپس گروه اول به مدت 30 دقیقه فعالیت بدنی هوازی، گروه دوم به مدت 15 دقیقه تحریک الکتریکی جمجمه و 15 دقیقه فعالیت بدنی هوازی انجام دادند. همه گروه ها 30 دقیقه بعد از انجام مداخله تمرینی، تکلیف تطبیق رنگ زنجیره ای را در یک بلوک 100 کوششی فراخوانی و بعد از یک  و 48 ساعت بعد در آزمون های یادداری شرکت کردند. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری تحلیل واریانس یک راهه، تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شدند.

 یافته ها نشان داد آزمودنی ها در بلوک تمرینی سوم نسبت به بلوک تمرینی اول و دوم عملکرد بهتری داشتند (05/0≥p). در اجرای آزمون یادداری بعد از 1 ساعت، گروه تمرین هوازی بهترین عملکرد و گروه تمرین ترکیبی ضعیف ترین عملکرد را داشت (05/0≥p). در اجرای آزمون یادداری بعد از 48 ساعت گروه تمرین ترکیبی بهترین و گروه کنترل ضعیف ترین عملکرد را داشت.

  با توجه به یافته های پژوهش حاضر، انجام فعالیت بدنی هوازی و ایجاد تحریک الکتریکی مغز جهت افزایش عملکرد تحکیم حافظه به افراد توصیه می شود.