زبان خصوصی از منظر ویتگنشتاین و گادامر
در نظر ویتگشتاین متقدم چون زبان ماهیتی گزارهای دارد و گزاره نیز ماهیتی تصویری، گزاره هایریاضی، اخلاقی، منطقی ، دینی، زیبایی شناختی و فلسفی بی معنایند. تنها زبان بامعنا، زبان واقعگوییاست. اما در نظر ویتگنشتاین متاخر زبان واقعگویی تنها یکی از زبانهای با معناست. زبان، پدیده ای ذاتا همگانی و اجتماعی است، نه خصوصی. گادامر نیز برآن است که زبان هرگز خصوصی نیست.زبان ملک شخصی آدمیان نیست. انسانها به زبان تعلق دارند، نه زبان به انسانها. در مقاله ی حاضرقرار است، با گزارش سخنان ویتگنشتاین و گادامر، قرابت نگاه آنها به زبان خصوصی روشن شود
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.