پاسخ های فیزیولوژیکی نارون به ازن، مونوکسید کربن و دی اکسید نیتروژن در مناطق با سطح آلاینده های اتمسفری مختلف در ایران

مطالعه حاضر با هدف بررسی پاسخ های فیزیولوژیکی برگ های درخت نارون (Ulmus minor Mill.) به آلاینده های هوا مانند ازن، مونوکسید کربن و دی اکسید نیتروژن به منظور بررسی توانایی مقاومت این گونه در برابر آلاینده های هوا انجام شد. برگ های نارون از یک مکان در استان مازندران (با آلودگی هوای کمتر) و سه مکان در استان تهران (با آلودگی هوای بالاتر) جمع آوری گردید. برگ ها به طور تصادفی از قسمت میانی تاج ها در هر مکان نمونه برداری با پنج تکرار جمع آوری شد و رشد و صفات فیزیولوژیکی اندازه گیری گردید. فاکتور های آب و هوایی مکان های نمونه برداری نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که محتوای ماده خشک، پروتئین، کلروفیل a، آنتوسیانین و فعالیت آنزیم پراکسیداز در برگ های گیاهان رشد یافته در منطقه 4 با مقدار بالاتر آلاینده های هوا به ترتیب، تقریبا 35، 50، 30، 50 و 40 درصد بیشتر از مقدار آن ها نسبت به برگ های گیاهان جمع آوری شده در منطقه 1 با میزان کمتر آلودگی هوا بود. تعداد و شدت باندهای ایزوآنزیم پراکسیداز در برگ گیاهان جمع آوری شده از منطقه نمونه برداری در استان تهران به طور قابل توجهی بیشتر بود. با این حال، نقش برجسته بارندگی در پاسخ های فیزیولوژیکی نارون را نمی توان نادیده گرفت. به نظر می رسد که نارون درختی مقاوم در برابر آلاینده های هوا می باشد و ممکن است به عنوان یک فیلتر بیولوژیکی در حذف آلاینده های گازی در مناطقی مانند شهر تهران در نظر گرفته شود تا کیفیت هوا بهبود یابد.