تبیین و تحلیل اسراف در کارهای حلال از منظر قرآن کریم و الزامات تربیتی آن

هدف از پژوهش حاضر تبیین و تحلیل اسراف در کارهای حلال از منظر قرآن کریم و الزامات تربیتی آن بود.

این پژوهش با روش تحلیل محتوای قیاسی با روش مایرینگ، به تبیین و تحلیل اسراف در کارهای حلال از منظر قرآن کریم و الزامات تربیتی آن می پردازد.

 اسراف در کارهای حلالی همانند (اسراف در خوردن و آشامیدن حلال، اسراف در استفاده از زینت ها، اسراف در استفاده از منابع طبیعی، اسراف در عبادت، اسراف در انفاق، اسراف در احکام قضایی، عدم اسراف در قتل و کیفیت قصاص قاتل، اسراف در کارهای اقتصادی، اسراف در خرج و مخارج زندگی، اسراف در عهد و پیمان، اسراف در معاشرت های اجتماعی) مورد بررسی قرار می گیرد که الزامات تربیتی همانند (زیاده روی در تمام امور، عدم تکبر و آثار مخرب آن، علو اسراف، عدم اسراف در اعمال و گفتار، عدم ظلم به دیگران، دوری از فساد، عدم اسراف در بخشش و آثار بخشش بیش از حد، نهی از افراط و تفریط در انفاق است، عدم اسراف در بذل بیت المال، عدم امساک در خرج کردن، عدم ایمان بخیل به وعده های الهی، کتمان نعمت های الهی ناسپاسی است، اعتماد به فضل خداوند دوری از بخل و...) با توجه به تفاسیر قرآن استخراج شده است.

با توجه به نتایج دین مبین اسلام بهره برداری مشروع از نعمت های الهی و امکانات زندگی را مباح، روا و اسراف و زیاده روی را حرام و ناروا می داند. این به این دلیل است که مسلمان به تناسب امکانات و توانایی و کارآیی خود، در برابر جامعه مسئولیت دارد.