ارائه مدل مدیریت روتین های فرایند نوآوری در شرکت های توربین های گازی با رویکرد آمیخته

از دیرباز روابط و تعاملات بین انسان ها موجب شکل گیری مجموعه ای از قوانین نانوشته در لایه های زیرین جامعه گردیده که اصطلاحا روتین های آن جامعه نامیده می شوند، این رفتارها در اثر گذشت زمان فرهنگ های خاصی را برای آن جامعه ایجاد می کند. پژوهش حاضر سعی در ارایه مدلی جهت مدیریت روتین های فرایند نوآوری در شرکت های توربین های گازی دارد. در این پژوهش از روش شناسی آمیخته (کیفی-کمی) استفاده شده است. در ابتدا با مطالعه منابع کتابخانه ای، و سپس انجام مصاحبه های نیمه ساختار یافته و عمیق با 13 نفر از خبرگان، شاخص ها شناسایی شدند. در بخش کمی، پرسشنامه حاصل از شاخص ها بین 43 نفر ازکارشناسان مرتبط توزیع و نتایج با استفاده از معادلات ساختاری تحلیل و مورد تایید قرار گرفت. پس از کدگذاری، تحلیل داده ها و استفاده از معادلات ساختاری در نهایت مقوله های اصلی که شامل عوامل؛ فناوری، محیطی، فرهنگی، سازمانی، آموزشی و انسانی بود شناسایی و در ادامه با استفاده از نظریه داده بنیاد مدل مفهومی استخراج گردید. با توجه به داده های حاصل از تحقیق، پیشنهاد می گردد در راستای مدیریت روتین های فرآیند نوآوری اقداماتی از قبیل؛ تاسیس مرکز توربین گاز ایران، تحقیق و نوآوری در حوزه مکانیک، مواد و فرایندهای تست، اهمیت به دانش و تجربه فردی، آموزش های تخصصی به شکل مستمر انجام پذیرد.