تحلیل سازمان فضایی نظام شهری (مطالعه موردی: استان آذربایجانشرقی)

 هدف اصلی این پژوهش بررسی و تحلیل درجه تعادل فضایی نظامشهری استان آذربایجانشرقی بر مبنای شاخص آنتروپی و مدل حد اختلاف طبقه ای بر اساس آمار و اطلاعات شش دوره سرشماری میباشد.

روش اجرای پژوهش به صورت کمی تحلیلی همراه با ارایه مدلهای کاربردیمی باشد. جامعه آماری مورد نظر در این پژوهش، شهرهای استان مورد مطالعه می باشد که بصورت رسمی در سرشماری ها شهر اعلام شده اند.

در سال 1385 کاهش سهم تبریز تداوم یافته و سهم جمعیت شهر تبریز به 19درصد رسیده است. سهم جمعیت شهرهای بزرگ استان نیز با کاهش مواجه بوده ولی به دلیلاینکه تعداد شهرهای استان از 39 شهر به 57 شهر رسیده و تعداد شه رهای کوچک وکم جمعیت نیز افزایش زیاد یافته است لذا کاهش سهم جمعیت شهر تبریز نسبت به کلجمعیت استان به دلیل افزایش تعداد شهرهای کوچک مجددا تشدید و درجه آنتروپی به0 کاهش یافته است.

نتایج حاصل از این پژوهش حاکی است، استقرار جمعیت در کانون ه ا و طبقاتشهری به صورت متعادل و همگون توزیع نشده اند و روند تمرکزگرایی در کلانشهر تبر ی ز باسرعت قابل توجهی در حال جریان است و شبکه شهری را از حالت نیمه متعادل در دهه ه ایاخیر به سمت شرایط بحرانی سوق داده است