زمینه ها و نتایج قیام سرخ جامگان

قیام سرخ جامگان یکی از مهمترین جنبش های مذهبی، سیاسی و اجتماعی ایرانیان بر ضد اعراب است. این جنبش در اوایل قرن سوم هجری به رهبری بابک خرمدین در آذربایجان شکل گرفت. گسترش جنبش و پایداری آن در درجه اول مرهون وجود آشفتگی و درگیری های داخلی در ارکان خلافت عباسی بود. سرخ جامگان یکی از فرقه های خرمدینان بوده اند. در آن زمان نزدیکی آیین خرمدینان با اسلام به جایی رسیده بود که بسیاری از مولفان، خرمدینان را فرقه ای از غلاه شیعه به حساب آوردند. درباره عقاید بابک، رهبر سرخ جامگان می توان گفت که تقریبا تمام عقایدی که به فرقه مزدکیان و خرمدینان منسوب است را به بابک نیز نسبت داده اند، به  اضافه ی عقایدی که در محیط زندگی او موجود بوده است.