اثربخشی آموزش هوش افزایی مبتنی بر نظریه هوش های چندگانه گاردنر بر مطلوبیت اجتماعی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان دختر پایه دهم شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش هوش افزایی مبتنی بر نظریه هوش های چندگانه گاردنر بر مطلوبیت اجتماعی و انگیزش تحصیلی دانش آموزان دختر انجام گردید. طرح این پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه دهم شهر اصفهان در سال تحصیلی97-1396 بودند. روش نمونه گیری به صورت تصادفی مرحله ای بود. نمونه مورد مطالعه از بین دانش آموزان 4 مدرسه و30 نفر بصورت تصادفی انتخاب و در گروه آزمایش و گروه کنترل گمارده شدند (هر گروه 15 نفر). از پرسشنامه مطلوبیت اجتماعی کراون و مارلو و مقیاس انگیزش تحصیلی والرند برای جمع آوری داده ها استفاده شد. سپس گروه آزمایشی طی 14 جلسه بصورت گروهی در جلسات آموزش هوش افزایی مبتنی بر نظریه گادرنر شرکت نمودند. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری و تک متغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که روش هوش افزایی مبتنی بر نظریه هوش های چندگانه گاردنر موجب افزایش مطلوبیت اجتماعی و انگیزش تحصیلی در گروه آزمایشی در مرحله ی پس آزمون شده است .