ویژگی های روان سنجی و تحلیل عاملی تاییدی مقیاس شفا در والدین کودکان دارای آسیب بینایی

هدف این پژوهش بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس شیوه های فرزندپروری ارجمندنیا در نمونه ای از خانواده های دارای فرزند با آسیب بینایی است. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی، همبستگی و با هدف بنیادی است. جامعه آماری این پژوهش، شامل والدین دارای فرزند با آسیب بینایی در سال 1398 در شهر تهران است که از میان آن ها 300 نفر از مادران شامل 185 والد دانش آموز پسر و 115 نفر والد دانش آموز دختر به روش نمونه گیری دردسترس و با مراجعه به مدارس آموزشی کودکان با آسیب بینایی شهر تهران انتخاب شدند. داده های این پژوهش با استفاده از پرسشنامه شیوه های فرزندپروری ارجمندنیا (APMQ) و مقیاس سبک های فرزندپروری بامریند (BPS) گردآوری شده و تحلیل عاملی تاییدی با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه 24 و LISREL 8.8 تجزیه و تحلیل شد. شاخص های برازش مدل مناسب بود و تحلیل عاملی تاییدی نشان از درستی سازه مدل پنج عاملی مقیاس داشت. مولفه های شیوه های فرزندپروی ارجمندنیا شامل فرزندپروری دموکراتیک، همکاری با همسر در فرزندپروری، نقش فامیل، فرزندپروری مقتدرانه و وابستگی به والدین بود. همچنین 28 سوال پرسشنامه تایید شد. آزمون های آلفای کرونباخ و همبستگی قابلیت اعتماد مطلوب این مقیاس و مولفه های آن را تایید کردند. مقیاس شیوه های فرزندپروری ارجمندنیا ابزاری ایرانی مناسب برای بررسی سبک فرزندپروری است و می تواند در والدین کودکان دارای آسیب بینایی یا در نمونه های مشابه با نمونه پژوهش حاضر شود.