بررسی پراکنش و فراوانی پلانکتونی در راستای توسعه آبزی پروری در حاشیه رودخانه زاینده رود

نتایج بدست آمده طی بررسی پلانکتونی درطرح مطالعاتی احداث مزارع تکثیر وپرورش ماهیان سردآبی درحاشیه رودخانه زاینده رود طی سالهای 87- 1386  نشان داد، که پلانکتون های این رودخانه در مجموع ازفراوانی وتنوع کمی برخوردار می باشند. نمونه برداری پلانکتونی توسط سطل مدرج 10 لیتری (روش پیمانه ای) در7 ایستگاه مطالعاتی و در طول رودخانه انجام گرفت ، برای مطالعات فیتوپلانکتونی ازهرایستگاه مطالعاتی یک لیتر آب بطورمستقیم بدون عبوراز تور پلانکتون وجهت نمونه برداری زیوپلانکتونی نیز 30 لیترآب را توسط تور زیوپلانکتون گیر دستی(آپشتین نت) با چشمه 55 میکرون فیلترنمودیم، درنهایت نمونه ها با فرمالین به نسبت 4 درصد تثبیت وجهت مطالعه به آزمایشگاه منتقل شدند. دربررسی های فیتوپلانکتونی این رودخانه در مجموع 4 شاخه و 25 جنس فیتوپلانکتونی شناسایی گردیدکه بیشترین جنسهای مشاهده شده مربوط به شاخه باسیلاریوفیتا می باشد ، مهمترین جنس های این شاخه Cymbella , Nitzschia  و Navicula  بودند. این شاخه 7/94 درصد فراوانی سالانه فیتوپلانکتونی این رودخانه را دارد. دربررسی های زیوپلانکتونی 6 شاخه و 29 جنس شناسایی گردید، که بیشترین فراوانی مربوط به پروتوزوآها و بیشترین تنوع مربوط به شاخه روتاتوریا بود. نتایج زیوپلانکتونی غالبیت پروتوزوآ را با 4/72 درصد(سیلیوفورا با 8/51 و ریزوپودا با 6/20 درصد) جمعیت زیوپلانکتونی نشان می دهد ، مهمترین جنس های ریزوپودا Difflugia , Arcella وCentropyxis بودند. احداث کارگاه های تکثیر و پرورش ماهی درکنار رودخانه ها دردنیا امری رایج و معمول بوده بنابراین توسعه و بازنگری دروضعیت رودخانه ها جهت بهره برداری صحیح ازاین منابع آبی در آبزی پروری با حفظ سلامت اکوسیستم رودخانه ای امری ضروری است .