اثربخشی آموزش مبتنی بر برنامه ریزی درسی چند بعدی بر مهارت های اجتماعی و رفتارهای حین بازی کودکان پیش دبستانی شهر بهشهر

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر برنامه ریزی درسی چند بعدی بر مهارت های اجتماعی و رفتارهای حین بازی کودکان پیش دبستانی بهشهرانجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود .30 دانش آموز  (14دخترو 16پسر) از دانش آموزان پیش دبستانی رنگین کمان بهشهر در سال تحصیلی 1398 به روش در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و بصورت گمارش تصادفی در دو گروه گواه و آزمایش (هرکدام 15نفر) قرارگرفتند.ابزارهای مورد استفاد،پرسشنامه مهارت های اجتماعی گرشام و الیوت (1999) و رفتار کودکان پیش دبستانی در بازی کوپلن و رابین (1998) بود. گروه آزمایش برنامه درسی چند بعدی (بر اساس بسته یادگیری زمین ما و آنچه در آن است با تاکید بر پروژه سنگ و کوه و پروژه خاک) طی 16 جلسه 2 بار در هفته به مدت2 ماه دریافت کردند. در حالی که به اعضای گروه کنترل این آموزش ارایه نشد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس تک متغیری و چند متغیری استفاده شد . نتایج نشان داد آموزش مبتنی بر برنامه ریزی درسی چند بعدی در مهارت های اجتماعی و رفتارهای حین بازی کودکان پیش دبستانی تاثیر دارد. همچنین نتایج نشان داد آموزش مبتنی بر برنامه ریزی چند بعدی باعث 5/89% تغییر در نمره های مهارت های اجتماعی و 2/80% تغییر نمره های رفتارهای حین بازی کودکان پیش دبستانی گردیده است. بر این اساس پیشنهاد می شود با توجه به اثربخشی برنامه ریزی درسی چند بعدی بر مهارت های اجتماعی و رفتارهای حین بازی کودکان،بستری مناسب برای دسترسی آموزش همگانی آن در مراکز آموزشی پیش دبستانی ایجاد شود.