مقایسه عملکرد پرتفوی های سهام انتخابی بر اساس معیارهای تئوری محدودیت ها با مدل سنتی تحلیل شبکه

از طریق مدل تحلیل شبکه می توان سهام شرکت ها را بر اساس ویژگی های مختلف در یک ماتریس طبقه بندی و پرتفوی تشکیل داد. در این پژوهش با استفاده از داده های 156 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1390 الی 1396 و از طریق مدل تحلیل شبکه بر اساس معیارهای حسابداری عملکرد سیستم به عنوان مدل پیشنهادی، پرتفوی تشکیل و عملکرد آنها با پرتفوی های مدل سنتی تحلیل شبکه و پرتفوی بازار مقایسه شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که پرتفوی های مدل پیشنهادی، عملکرد بالاتری از مدل تحلیل شبکه سنتی بر اساس معیارهای شارپ، سورتینو، پتانسیل مطلوب و امگا دارند و پرتفوی های شرکت های دارای عملکرد سیستم بالا علاوه بر معیارهای فوق، از لحاظ معیار جنسن نیز عملکرد بالاتری از مدل تحلیل شبکه سنتی دارند. همچنین عملکرد پرتفوی های مذکور از لحاظ معیارهای پتانسیل مطلوب و امگا بیشتر از پرتفوی بازار است و عملکرد پرتفوی شرکت های دارای عملکرد سیستم پایین، همبستگی قوی تری با پرتفوی بازار دارند.