بررسی ارتباط سبک مدیریت رابطه مدار و ضابطه مند با بهره وری کارکنان استخرهای خصوصی و دولتی مشهد

هدف از انجام این پژوهش، بررسی ارتباط سبک مدیریت رابطه مدار و ضابطه مند با بهره وری کارکنان استخرهای خصوصی و دولتی شهر مشهد بود. جامعه آماری این پژوهش را کارکنان(ناجیان، مربیان، پرسنل اداری و خدماتی)، از مجموع 54 استخر خصوصی و دولتی شهر مشهد(1600=N) تشکیل دادند. با استفاده از فرمول کوکران، نمونه آماری برابر با 309 نفر تعیین شد که با روش نمونه گیری خوشه ای- تصادفی از بین استخرهای مناطق مختلف شهر مشهد انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد سبک رهبری باردنز و متزکاس(1969) و بهره وری سازمانی آچیو (1980) استفاده شد. با مطالعه مقدماتی بر روی 20 نفر از کارکنان استخرهای شهر مشهد، پایایی پرسشنامه های سبک رهبری و بهره وری، با استفاده از روش آزمون آلفای کرونباخ، به ترتیب برابر 74/0 و 77/0 به دست آمد. روش پژوهش، از نوع توصیفی همبستگی است که به صورت میدانی اجرا شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون و t مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد، بین سبک مدیریت رابطه مدار با بهره وری کارکنان رابطه مثبت و معنادار (001/0≥P ، 347/0 =r) وجود دارد و بین سبک مدیریت ضابطه مند با بهره وری کارکنان رابطه معناداری(192/0=P ، 085/0 =r) مشاهذه نشد. همچنین، بین سبک مدیریت رابطه مدار با مولفه های توانایی، درک و شناخت، حمایت سازمانی، انگیزش، بازخورد و اعتبار، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. از طرفی، بین سبک مدیریت ضابطه مند با مولفه توانایی، رابطه منفی و با مولفه های حمایت سازمانی و اعتبار، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.