اسطوره کاوی عکس های گرگوری کرودسون بر اساس روش ژیلبر دوران

از نظر اسطوره پژوهان در حوزه ادبیات و هنر، شناخت اسطوره ای یک اثر، شناخت کانونی و مرکزی آن است و با رمزگشایی از این عنصر، مهم ترین و اساسی ترین بخش یک اثر رمزگشایی می شود. در این مسیر، اسطوره کاوی ژیلبر دوران یک روش نقد کیفی است که در آن به یافتن شباهت های میان مولفه های تکرار شده در آثار هنرمند و یک روایت یا شخصیت اسطوره ای پرداخته می شود. این روش نقد در واقع وجود کهن الگوهایی در ذهن بشر که به شکل ناخودآگاه به تخیل او شکل می دهند را به عنوان دلیل تکرار برخی مولفه ها و درونمایه ها در آثار هنرمند معرفی می کند. این روش نقد برای آثاری مناسب تر خواهد بود که تخیل هنرمند در آن ها دخیل باشد و در این مقاله با هدف یافتن این صحنه ها و موقعیت های اسطوره ای پنهان، گرگوری کرودسون عکاس صحنه پرداز معاصر آمریکایی که تصاویر را ابتدا در ذهن می سازد و سپس این تصاویر ذهنی را اجرا و عکاسی می کند، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که مولفه های تکرارشونده ای در عکس های کرودسون وجود دارند که با ویژگی های اسطوره ی هکاته شباهت دارند و با توجه به این اسطوره می توان کلیت آثار او را تفسیر کرد. تفسیری که با تفاسیر مبتنی بر زندگی شخصی، سرگذشت، علایق و گفته های خود عکاس متفاوت می باشد.