تاثیر آموزش ذهن خوانی بر کاهش علائم بیش فعالی-نارسایی توجه و افزایش ذهن خوانی کودکان پسر10-8 ساله شهر اصفهان

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش ذهن خوانی بر کاهش علایم نارسایی توجه-بیش فعالی کودکان 10-8 ساله شهر اصفهان با طرح پژوهشی نیمه تجربی، همراه با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه ی کودکان پسر مبتلا به اختلال نارسایی توجه-بیش فعالی در حال تحصیل در مدارس پسرانه ابتدایی شهر اصفهان در سال تحصیلی 98-99 بود که پس از مصاحبه با معلمان مدارس (تعداد 5 مدرسه) کودکانی که از نظر معلم مشکلات بیش فعالی و نارسایی توجه داشتند شناسایی شدند که 100 دانش آموز بودند، سپس با اجرای چک لیست علایم مرضی کودکان (CSI-4) توسط معلمان، تعداد 46 دانش آموز (از بین 100 نفر) انتخاب شدند، پس از آن با استفاده از آزمون تکالیف باور غلط، 20 نفر از دانش آموزان که نمره ی ذهن خوانی کمتر از متوسط کسب کردند به طور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. سپس بر روی گروه آزمایش 10 جلسه40 دقیقه ای آموزش ذهن خوانی اجرا گردید. در نهایت با احتساب ریزش آماری، 14 دانش آموز (در هر گروه 7 نفر) در پژوهش باقی ماندند. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار spss-24 به روش تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل گردید. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش ذهن خوانی باعث کاهش علایم بیش فعالی و نارسایی توجه و بهبود ذهن خوانی در کودکان دارای اختلال نارسایی توجه-بیش فعالی شده است (05/0p<). در نتیجه آموزش ذهن خوانی به عنوان یکی از زیر مجموعه های نظریه ی شناخت اجتماعی در بهبود علایم نارسایی توجه، بیش فعالی و توانایی ذهن خوانی در کودکان کاربرد دارد.