مقایسه اثربخشی مداخلات معنوی- اسلامی و رویکرد شناختی رفتاری بر افزایش رضایت زناشویی در زوجین اصفهانی

مهمترین پایه های تحکیم خانواده و همچنین خوشبختی زوجین در چهارچوب زندگی مشترک، رضایت زناشویی است. با توجه به اهمیت رضایت زناشویی در امنیت خانه و جامعه؛ این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی مداخلات معنوی- اسلامی و رویکرد شناختی رفتاری بر افزایش رضایت زناشویی در زوجین شهر اصفهان انجام شد.

این مطالعه با روش نیمه تجربی پیش آزمون- پس آزمون و با گروه کنترل انجام گرفت. از بین زوج های شهر اصفهان که 5 تا 20 سال از زندگی مشترک آن ها گذشته بود، تعداد 45 زوج به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی در یکی از سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. روش‫های درمانی مورد استفاده شامل درمان شناختی رفتاری بر اساس دیدگاه فری و روان درمانی معنوی- مذهبی مبتنی بر الگوی ریچاردز و برگین (2004) با تاکید بر آموزه های دین اسلام بودند که هر کدام طی 12 جلسه اجرا شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (1998)، استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره و نرم افزار SPSS-25 تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که میانگین نمره رضایت زناشویی در گروه مداخله معنوی اسلامی معنادار و بیشتر از مداخله شناختی رفتاری بود (0/05>p). میانگین نمره رضایت زناشویی در گروه مداخله شناختی رفتاری معنادار و کمتر از مداخله معنوی اسلامی بود (0/05>p). مداخله شناختی- رفتاری در مقایسه با مداخله معنوی اسلامی بر مدیریت مالی تاثیر معناداری نداشت.

نتایج نشان داد که هر دو گروه در مقایسه با گروه کنترل رضایت زناشویی بیشتری داشتند، اگرچه در مقایسه دو گروه آزمایش، نقش مداخله معنوی اسلامی در رضایت زناشویی زوجین نسبت به مداخله شناختی رفتاری بیشتر بود. پیشنهاد می‫شود به منظور پیشگیری از عدم رضایت زناشویی و آسیب‫ های حل نشده زوجین، مداخله های معنوی اسلامی و شناختی رفتاری با توجه به موقعیت های موجود، مورد توجه و استفاده زوجین قرار گیرد.