رابطه سرمایه های روانشناختی و الگوهای ارتباطی با خشونت خانگی در زنان متاهل در سال 1395

پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه سرمایه های روانشناختی و الگوهای ارتباطی با خشونت خانگی انجام گرفت. برای انجام این پژوهش 203 زن، به روش نمونه گیری دردسترس از بین زنان متاهل سطح شهر بجنورد انتخاب شدند. روش این پژوهش توصیفی- همبستگی بود و برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تاکتیک های تعارضی (CTS-2) استراس و همکاران، پرسشنامه سرمایه روان شناختی لوتانز (PCQ) و پرسشنامه الگوهای ارتباطی زوجین- کریستنسن و سولاوای (CPQ) استفاده شد. تحلیل داده ها نیز با استفاده از آزمون رگرسیون چندمتغیره انجام گرفت. نتایج حاکی از آن بود که الگوی سازنده گرایی متقابل، خشونت دریافت شده را در جهت منفی (01/0>P) و الگوی توقع/ کناره گیری نیز خشونت دریافت شده را در جهت مثبت پیش بینی می کند (05/0>P). همچنین نتایج نشان داد که  سرمایه های روانشناختی (خودکارآمدی و امیدواری)، خشونت خانگی را به طور معناداری در جهت منفی پیش بینی می کنند (05/0˂P). با توجه به نتایج حاصله می توان گفت که الگوهای ارتباطی ناکارآمد و سرمایه های روانشناختی پایین زنان منجر به افزایش میزان خشونت اعمال شده بر آنان می شود و به نوعی می توان بخشی از میزان خشونت دریافت شده را با ویژگی های شخص قربانی خشونت، مرتبط دانست.