تاثیر عدم قطعیت ظرفیت بر تخمین منحنی خطر تقاضای لرزه ای قاب های خمشی فولادی

برآورد احتمالاتی تقاضای لرزه ای قاب های خمشی فولادی با عدم قطعیت همراه می باشد. مهمترین عوامل عدم قطعیت شامل عدم قطعیت ذاتی ناشی از به کار گیری رکوردهای گوناگون زلزله و همچنین عدم قطعیت سیستمی ظرفیت ناشی از پارامترهای مدل رفتاری می باشد. عدم قطعیت اول در قالب استفاده از تعداد قابل قبولی از رکوردهای مختلف زلزله قابل اعمال می باشد. عدم قطعیت ظرفیت به دلیل ماهیت تقریبی پارامترهای استفاده شده جهت تعریف مدل رفتاری که بر مبنای ارایه روابط تجربی و نتایج آزمایشگاهی به دست آمده است، به وجود می آید. در مطالعه حاضر یک قاب خمشی فولادی 20 طبقه در دو حالت مدل غیر قطعی و پایه به ترتیب با و بدون در نظر گرفتن عدم قطعیت ظرفیت مورد بررسی قرار گرفته است. روش اعمال عدم قطعیت پارامترهای مدل رفتاری از طریق ایجاد متغیر های تصادفی در بازه تعریف شده به روش مونت کارلو صورت گرفته است. بر مبنای نتایج تحلیل دینامیکی فزاینده صورت گرفته برای هر دو مدل پایه و غیر قطعی، منحنی خطر تقاضای لرزه برای کل محدوده شاخص تقاضا شامل حالات حدی قابلیت استفاده بی وقفه و آستانه فروریزش استخراج و مورد مقایسه قرار گرفته است. همچنین به منظور ارزیابی میزان تاثیر پذیری بسامد سالانه حدی مدل دارای عدم قطعیت ظرفیت ناشی از تغییرات پارامترهای منحنی های شکنندگی و خطر لرزه تحلیل حساسیت بر مبنای کمیت های فوق صورت گرفته است. نتایج حاصله دلالت بر تاثیر معنی دار و غیر قابل چشم پوشی عدم قطعیت ظرفیت بر بسامد سالانه حالت حدی آستانه فروریزش دارد.