اثر گروهی از آفت کش های شیمیایی مهم (ارگانوکلرین، ارگانوفسفات و کاربامات) بر محیط زیست و انسان

در سال های اخیر نگرانی فزآینده ای درباره اثرات آفت کش ها روی موجودات غیر هدف به وجود آمده است. بقایای ناشی از مصرف سموم شیمیایی آفت کش سبب آلودگی محیط زیست گردیده و سلامتی انسان ها و پرندگان را در معرض خطر جدی قرار داده است. هدفاصلی  از این تحقیق بررسیو تحلیل  مطالعات انجام شده در رابطه با اثر آفت کشهای ارگانو کلرین، ارگانو فسفات و کاربامات بر پرندگان، انسان و محیط زیست می باشد.

روش جمع آوری اطلاعات در این تحقیق شامل بررسی کتابخانه ای و اسنادی و تحلیل محتوایی مطالعات انجام شده در این زمینه می باشد.

سه گروه اصلی از ترکیب آفت کش های شیمیایی شامل ارگانوکلرین، ارگانوفسفات و کاربامات است. ارگانو کلرین ها به دلیل پایداری طولانی مدت در طبیعت برای مدت طولانی در کشورهای مختلف استفاده نشدند. اما بعضی از آنها مانند آلدرین، لیندان و آندوسولفان هنوز هم در کشورهای در حال توسعه استفاده می شوند. اکثر ارگانوکلرین ها مهار کننده گیرنده های گاما آمینو بوتیریک اسید (GABA) در مغز هستند و سیستم عصبی مرکزی را تحت تاثیر قرار می دهند. ارگانوفسفات ها و کاربامات ها در زنجیره غذایی تجمع نمی یابند و پایداری کم تری دارند در نتیجه جایگزین ارگانوکلرین با پایداری بالا شدند. هر دو آفت کشهای ارگانوفسفات و کاربامات آنزیم استیل کولین استراز را مهار می کنند.

آفت کش های شیمیایی شامل ارگانوکلرین، ارگانوفسفات و کاربامات باعث اختلال در غدد درون ریز در انسان و پرندگان و همچنین  تغییرات رفتاری و به خطر افتادن سیستم ایمنی می شود.