واکاوی اختلالات اسکلتی-عضلانی مرتبط با کار در شغل پرستاری: یک ارزیابی مقایسه ای در دو گروه روزکار و نوبت کار

شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در شغل پرستاری بالا گزارش شده است. این مطالعه با هدف ارزیابی شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی و همچنین واکاوی ریسک فاکتورهای مرتبط با آن در جامعه پرستاری طراحی و انجام شده است.

این مطالعه مقطعی در هفت بیمارستان در استان خوزستان در سال 1399 انجام شده است. جامعه و نمونه مورد مطالعه شامل پرستاران شاغل در این بیمارستان ها (652 نفر) بود. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه نوردیک و پرسشنامه ارزیابی پیامدهای مرتبط با نوبت کاری چوبینه و همکاران بود. واکاوی داده های مطالعه با استفاده از IBM SPSS نسخه 0/22 و همچنین آزمون های آماری تی مستقل، کای دو و رگرسیون لجستیک انجام شده است.

نتایج نشان داد میزان شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در پرستاران نوبت کار (23/58%) به طور معنی داری بیشتر از پرستاران روزکار (89/38%) می باشد (05/0>p). نتایج واکاوی متغیرهای موثر بر شیوع این اختلالات نشان داد متغیرهای نسبت پرستار به تخت، سیستم نوبت کاری، میانگین شاخص توده بدنی، ساعات کار در هفته و سابقه کار به ترتیب با نسبت شانس 45/3، 19/2، 69/1، 38/1 و 25/1 دارای بیشتر تاثیر بر شیوع شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در پرستاران مورد مطالعه برآورد شده اند (05/0>p).

یافته های مطالعه بیانگر این بود که متغیرهای مختلف و بویژه نسبت پرستار به تخت و نوبت کاری به عنوان ریسک فاکتورهای اصلی مرتبط با شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در پرستاران ارزیابی شده است. بنابراین، در مدیریت و کنترل این اثرات بایستی نقش همه ریسک فاکتورهای تاثیرگذار برای طراحی یک برنامه جامع مدیریت ریسک  شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی مورد توجه قرار گیرد.