مقایسه اثر سرم رینگر لاکتات با کلرید سدیم 9/0% بر وضعیت اسید- باز مادر و نوزاد در سزارین الکتیو: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده سه سوکور

تغییرات واضح اسید- باز نوزاد در دقایق اولیه می تواند بر وضعیت همودینامیک نوزاد اثرات نامطلوبی بر جای بگذارد و سرم های مختلف تاثیرات متفاوتی بر وضعیت اسید- باز می گذارند، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی مقایسه اثرات سرم کلرید سدیم 9/0% با سرم رینگر لاکتات بر وضعیت اسید- باز مادر و نوزاد در سزارین الکتیو انجام شد.

 این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده و سه سوکور در سال 98-1397 با مشارکت 48 زن باردار انجام شد. گروه اول سرم سدیم کلراید 9/0% و گروه دوم سرم رینگر لاکتات را دریافت نمودند. نمونه خون شریانی قبل از سزارین (مادر) و پس از سزارین (مادر و نوزاد) و نمره آپگار نوزاد در دقایق اول و پنجم ثبت و بین دو گروه مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون های تی مستقل، تی زوجی، آزمون کای دو، من ویتنی، آنالیز واریانس و اندازه های تکراری انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

 تمامی فاکتورهای مورد بررسی در ABG بین دو گروه مادران معنی دار بود که نشان از بروز اسیدیته بالاتر در گروه کلرید سدیم 9/0% نسبت به گروه رینگر لاکتات داشت (05/0>p)؛ از طرفی بین فاکتورهای بررسی شده در نوزادان (ABG و نمرات آپگار) دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0<p).

کلرید سدیم 9/0% در مقایسه با رینگر لاکتات باعث اسیدوز در مادران تحت سزارین الکتیو با بی حسی نخاعی می گردد، ولی هیچ کدام تاثیر معنی داری بر وضعیت اسید- باز نوزاد ندارند. به نظر می رسد سرم رینگر لاکتات جایگزین مناسبی برای سرم کلرید سدیم 9/0% به ویژه در مادرانی که در خطر بیشتر اسیدوز هستند، باشد.