اثربخشی آموزش روش مطالعه مبتنی بر نقشه ذهنی بر انگیزش پیشرفت و درگیری تحصیلی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش روش مطالعه مبتنی بر نقشه ذهنی بر انگیزش پیشرفت و درگیری تحصیلی دانش آموزان انجام شد.

روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه شهر یزد (تعداد14492دانش آموز) در سال تحصیلی 99-98 بود، که در مجموع تعداد 50 دانش آموز با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه 25 نفری آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت 10 جلسه آموزش روش مطالعه مبتنی بر نقشه ذهنی قرارگرفت؛ درحالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. برای اندازه گیری متغیرها، در هر دو گروه پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس (1970) و پرسشنامه درگیری تحصیلی ریو (2013) اجرا شد و داده های به دست آمده از اجرای پیش آزمون و پس آزمون، با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش روش مطالعه مبتنی بر نقشه ذهنی باعث افزایش انگیزش پیشرفت و درگیری تحصیلی دانش آموزان در مقایسه با گروه کنترل در پس آزمون شده است (0.0001>P).

 روش مطالعه مبتنی بر نقشه ذهنی می تواند برای افزایش انگیزش پیشرفت و درگیری تحصیلی دانش آموزان در مدارس و مراکز آموزشی مورد استفاده قرار گیرد.