اثر رنگدانه لیکوپن بر عملکرد رشد، کارایی غذا و ترکیبات بیوشیمیایی بدن میگوی رودخانه ای شرق (1849,Macrobrachium nipponense (De Haan

مطالعه کنونی به منظور بررسی اثر سطوح مختلف رنگدانه لیکوپن بر روی شاخص های رشد، کارایی غذا و ترکیبات بیوشیمیایی بدن میگوی رودخانه ای شرق (Macrobrachium nipponense) انجام گرفت. در این پژوهش 225 قطعه میگو با میانگین وزن g 07/0±40/1 به وسیله 5 تیمار غذایی شامل سطوح متفاوت لیکوپن صفر (شاهد)، 50، 100، 150 و mg/kg 200 لیکوپن جیره به مدت 8 هفته مورد غذادهی قرار گرفتند. در پایان دوره پرورش، میگوها توسط ترازوی دیجیتال زیست سنجی شدند و ترکیبات تقریبی بدن نمونه ها بر اساس روش AOAC مورد تجزیه قرار گرفت. یافته های حاصل نشان داد که جیره های حاوی رنگدانه لیکوپن، اختلاف معنی دار آماری را با تیمار شاهد از خود نشان دادند (05/0>p). درحالی که شاخص هپاتوسوماتیک، تحت تاثیر تیمارهای متفاوت لیکوپن قرار نگرفت (05/0<p). بیشترین افزایش وزن، میزان بقا و کمترین ضریب تبدیل غذایی در تیمار  mg/kg 200 لیکوپن جیره مشاهده شد. رطوبت، پروتئین و چربی لاشه دارای تفاوت معنی داری با تیمار شاهد بودند (05/0>p) ولی خاکستر تیمارهای آزمایشی، اختلاف معنی داری با تیمار شاهد نداشت (05/0<p). نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد که افزایش سطوح لیکوپن جیره غذایی موجب بهبود شاخص های رشد و تغذیه ای میگوی رودخانه ای شرق شد و افزودن میزان mg/kg 200 لیکوپن به جیره غذایی با هدف بهبود عملکرد رشد، کارایی غذا و کیفیت لاشه این میگو پیشنهاد گردید.