ترجمه نمایشنامه های فارسی در جهان عرب

نمایشنامه‌نویسی فارسی که حاصل آشنایی ایرانیان با ادبیات غربی و از همه مهم‌تر، فرانسه و انگلیسی بود، به‌سرعت رشد کرد و افرادی چون صادق هدایت، بهرام بیضایی، حسن مقدم از سرآمدان این نوع ادبی در شمارند که آثار آنان هرچند کمی دیر، ولی به طوری وسیع در جهان عرب با استقبال مترجمان روبه‌رو شده‌است. پژوهش حاضر درصدد است تا با روش تاریخی‌ توصیفی به ارزیابی روند ترجمه نمایشنامه‌های ادب فارسی در جهان عرب از شام و مصر تا عراق و کویت بپردازد و نمایی روشن از تلاش‌های مترجمان عرب این نمایشنامه‌ها ارایه دهد، همچنان‌که در نظر دارد تا با نگاهی به ترجمه عنوان‌ها، آن‌ها را نقد بررسی نماید. یافته‌های پژوهش بیانگر آن است که ترجمه نمایشنامه‌های فارسی به عربی سابقه چندانی ندارد و با ترجمه «ابر زمانه و ابر زلف» اثر دکتر محمد اسلامی ندوشن، به قلم ابراهیم الدسوقی شتا به سال 1988میلادی آغاز شد و با ترجمه «طومار شیخ شرزین» اثر بهرام بیضایی در سال 1994میلادی ادامه یافت. البته در همین مدت کوتاه، بسیاری از نمایشنامه‌های مشهور فارسی به عربی ترجمه شد. در ترجمه عناوین نیز مترجمان روش ترجمه لفظ به لفظ را انتخاب کرده‌اند و سعی بر آن داشته‌اند تا ساختار عنوان‌های فارسی را در ترجمه حفظ کنند.