نشانه شناسی درون مایه های پایداری در اشعار سمیح القاسم و پابلو نرودا با تکیه بر روش فرم (معنا) و مفهوم رولان بارت

نشانه‌شناسی یکی از علومی است که از دل علم معناشناسی ظهور کرده‌است. هدف عمده این علم، بررسی مفاهیم رمز‌آلود آثار ادبی می‌باشد. بارت از جمله کسانی است که در این حوزه با ارایه تعریفی کامل از نشانه‌ها در قالب اسطوره امروزی به فعالیت پرداخته‌است. با توجه به این رویکرد، می‌توان به تبیین این نوع نگرش از جایگاه نشانه‌ها و حالات اسطوره‌ای آن‌ها در شعر مقاومت پرداخت و این موضوع را می‌توان در قالب نظریه «فرم و مفهوم» بارت نهادینه‌سازی کرد و به نظر می‌رسد که سمیح القاسم و نرودا کوشیده‌اند به نوعی درون‌مایه‌های پایداری را در شعرشان با نشانه‌های گوناگون بیارایند و یک قالب ماندگار از خود بر جای بگذارند. هدف اصلی در ارایه نظریه بارت، همین مسئله است که بتوانیم با بهره‌گیری از این روش و برآیند تطبیقی، به مقایسه این مفاهیم و عمق محتوای آنان در درون‌مایه‌های شعری آنان دست یابیم و ضروری می‌نماید در قالب زبان‌شناسی فرم و مفهوم بارت، به تحلیل و بررسی نشانه‌ها و اسطوره‌های به‌کار رفته در شعر دو شاعر پرداخته شود تا نتایج قابل توجهی حاصل شود.