همگرایی و واگرایی تصویر جنگ در ادبیات فرانسه و فارسی؛ بررسی تطبیقی سفر به انتهای شب از سلین و زمین سوخته از احمد محمود

جنگ همچون پدیده‌ای مخرب بر کشورها تحمیل شده است و پیامدهای آن تنها شامل مبارزان نبوده، بلکه بر کل کشور تاثیر می‌گذارد. هنر و ادبیات نیز از این پدیده به عنوان الهامی غنی استفاده می‌کنند. با توجه به تفاوت‌های فرهنگی و ایدیولوژیک کشورهایی که مورد حمله قرار گرفته‌اند، دانستن این موضوع که چگونه و در قالب چه تصویری این ملل واقعیت جنگ را در ادبیات خود به تصویر می‌کشند، جالب و درخور توجه است. از این رو، مطالعه سفر به انتهای شب از لویی فردینان سلین و زمین سوخته اثر احمد محمود، به شکلی تطبیقی می‌تواند چگونگی نمود زبانی جنگ و آثار آن را به تصویر بکشد. در این پژوهش، با نشان دادن شرایط اجتماعی مردم در طول جنگ، جنبه‌های ابزورد و تراژیک آن را در این دو اثر مورد بررسی قرار داده‌ایم و سعی کرده‌ایم به مقایسه زبان، ساختار و سبک این دو اثر بپردازیم. با این حال، وجود برخی تفاوت‌های فرهنگی و عقیدتی بین ملل همچون ارزش‌های ملی، مذهبی تفاوت‌ها را در تصویر و نوشتار روایی نشان می‌دهد. بنابراین، تلاش می‌کنیم نگرش این دو نویسنده را پیرامون جنگ، مفهوم مرگ و جنبه‌هایی چون میهن‌پرستی و قهرمان‌پروری بررسی کنیم.