بررسی تطبیقی پایداری های مقایسه ای به عنوان واحد های زبانی نشانه دار شده فرهنگی؛ مقایسه موردی پایداری های توصیف کننده گفتار

رابطه زبان، تفکر و فرهنگ از مسایل مورد توجه زبانشناسان از قرن نوزده تاکنون بوده است. با اثبات ارتباط تنگاتنگ و متقابل این حوزه‌ها در دهه پایانی قرن بیستم علم جدیدی بر پایه ادغام زبانشناسی و فرهنگ‌شناسی به‌ نام زبانشناسی فرهنگی به‌ وجود آمد که موضوع آن بررسی ارتباط متقابل زبان و فرهنگ و تفسیر این ارتباط است. امروزه نمی‌توان در حوزه زبانشناسی کار کرد و وانمود کرد زبانشناسی فرهنگی وجود ندارد. تجلی فرهنگ در واحدهای زبانی باعث می‌شود نشانه‌های زبانی به عنوان کدهای فرهنگی عمل کنند و آیینه تمام‌نمای طرز فکر ملی فرهنگی گویشوران زبانی باشند. نویسنده در این مقاله با اشاره به اهمیت بررسی پایدارهای مقایسه‌ای به عنوان واحدهای زبانی نشاندار شده فرهنگی، اهمیت توجه به آن در آموزش زبان و ارتباط بین‌فرهنگی را نشان می‌دهد. این مقاله در حوزه زبانشناسی فرهنگی مقابله‌ای است و روش کار تطبیقی توصیفی می‌باشد.