انطباق راهبردهای سیاسی با ابزارهای بلاغی در مناظره های پیشا-ریاست جمهوری 2008 ایالات متحده: بررسی گفتمان سیاسی

در این مقاله سعی شد تا پژوهش بر مبنای رویکردهای اخیر تحلیل گفتمان سیاسی که همسو با دیدگاه ون دایک (2006) متن در انطباق با بافت مربوطه بررسی می شود، دنبال شود. هدف اصلی این بود که به گفتمان های سیاسی از دید تحلیل گفتمان سیاسی نگریسته شود تا ببینیم آیا ایدیولوژی ها و روابط قدرت طرفین در موضع هدف این پژوهش، احتمالا می توانند با عناصر زبانی - در این جا ابزارهای بلاغی-  هم سو باشند و تا چه اندازه چنین انطباق متن-بافتی در داده های انتخاب شده با ابزارهای زبانی قابل تشخیص است. در نتیجه، نگارندگان در پی واکاوی نمونه ای از گفت وگوی سیاسی - مناظره های زنده پیشا-ریاست جمهوری 2008 ایالات متحده- در میان دو کمپین سیاسی «جمهوری خواه» در مقایسه با «دموکرات» برآمدند. در راستای این هدف، برخی راهبردهای سیاسی مباحثه در مدل ون دایک از قبیل «سلطه»، «وعده یا بار مسئولیت»، «برنامه های آینده»، «مقایسه»، «توافق عمومی»، «تعمیم های خلاف واقع»، «مردم گرایی»، «همگانی سازی» و «بازی اعداد» در انطباق با برخی ابزارهای بلاغی مانند «استعاره»، «مبالغه »، «کنایه »، «حسن تعبیر» و موارد مشابه مورد بررسی قرار گرفتند. حرکت های گفتمانی رایج در گزاره های گفتاری اوباما در مقایسه با مک کین در میان راهبردهای مشابه مورد مقایسه و مقابله قرار گرفت تا هر یک از ابزارهای بلاغی نوظهور کشف شوند. یافته ها نشان دادند که 1) نامزدهای سیاسی از حرکت های بلاغی و سیاسی در همراهی با واحدهای گزاره ای یکسانی استفاده کرده بودند، 2) برخی از ابزارهای گفتمانی به کاررفته با بیشتر راهبردهای سیاسی مانند تکرار و استعاره موازی بودند و 3) برخی از راهبردهای سیاسی نیز شامل «مقایسه»، «مردم گرایی» و «برنامه های آینده» نسبت به دیگر ابزارها و راهبردها به وفور به کار رفته اند.