نگرش زنان ایرانی نسبت به اهدا خون

با توجه به اینکه مهمترین هدف سازمان انتقال خون تهیه خون و فرآورده های خونی سالم و کافی می باشد، انتخاب اهدا کنندگان از بین جمعیت های کم خطر حایز اهمیت است. از آنجایی که احتمال می رود جمعیت زنان از لحاظ داشتن رفتارهای پرخطر در زمینه عفونت های قابل انتقال از راه خون نسبت به جمعیت مردان کم خطرتر باشند و از طرفی اقدام به اهدا نیز در این گروه نسبت به مردان کمتر می باشد، در این پژوهش علل اقدام کمتر خانم ها برای اهدا خون نسبت به آقایان بررسی شده است.
پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی (Cross-sectional) می باشد که بر روی 12121 زن در محدوده سنی 65-17 سال در 8 استان کشور انجام شده است. اطلاعات مورد نیاز به کمک پرسشنامه جمع آوری گردید. شیوه نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای بوده و در نهایت از نرم افزار کامپیوتری SPSS11 جهت تجزیه و تحلیل نهایی استفاده گردید.
میانگین سنی زنان تحت مطالعه 12.1 ± 32.6 سال بود. اکثر زنان تحت مطالعه متاهل، دیپلم و خانه دار بودند. 24.1% از زنان تحت مطالعه سابقه اهدا خون داشته در حالی که 75.4% سابقه هیچ گونه اهدای خونی در طول زندگی نداشتند. میزان تحصیلات و درصد اشتغال زنان بدون سابقه اهدای خون به طور معنی داری کمتر از زنان با سابقه اهدای خون بود (P?0.001). شایع ترین علت عدم تمایل به اهدا خون در زنان تحت مطالعه، ترس از ابتلا به بیماری های عفونی و خونی بوده است. در مجموع 75.2% از زنان تحت مطالعه نسبت به اهدای خون نگرش منفی و تنها 24.8% آنان دارای نگرش مثبت بودند.
از آنجایی که ترس از ابتلا به بیماری های عفونی و خونی ناشی از اهدای خون به نوعی ناشی از عدم آگاهی جامعه از طب انتقال خون می باشد، در نهایت مهم ترین علت عدم اهدای خون را می توان عدم شناخت زنان نسبت به طب انتقال خون دانست. (بر اساس این پژوهش پیشنهاد می گردد آموزش در خصوص اهمیت اهدا خون و شرایط اهدا خون زنان از طریق رادیو و تلویزیون در سطح وسیع صورت گیرد).