ذهن، جامعه و رفتار؛ تصمیم گیری انسانی و سیاست توسعه

هر سیاستی فرضیه هایی درباره رفتار انسان مطرح میسازد و اصل بنیادین رهیافت کنونی برای سیاستگذاری، این تصور است که رفتار انسان برآمده از انتخاب عقلایی است. از این رو، سیاستهای برخاسته از این دیدگاه بر تغییردادن هزینه و فایده اقدامات فردی تمرکز میکنند؛ اما در دهه های اخیر، پژوهشهای انجام شده درباره فرایندهای تصمیم گیری، تردیدهایی جدی در مورد انتخابهای افراد بر مبنای فرضیه انتخاب عقلایی به وجود آورده است؛ در نتیجه، سیاستهای جدید بر پایه درک واقعی تری از چگونگی تفکر و رفتار مردم شکل میگیرند. درک و کاربست یافته های اخیر در چگونگی تصمیم گیری انسانی بر طراحی سیاستهای عمومی کارا در کشورهای جهان موثر هستند و چارچوبی مبتنی به سه اصل خودکار اندیشیدن، اجتماعی اندیشیدن و اندیشیدن به واسطه الگوهای ذهنی پدید میآورند. این چارچوب برگرفته از جوامع و تاریخ مشترکی است که افراد در آن قرار دارند. کاربست سیاستها و مداخلاتی که با در نظر داشتن این اصول به فعالسازی مدلهای ذهنی مناسب منجر میشود، نتایج مناسبتری را به دنبال داشته است.