بررسی اثربخشی تقویت کارکردهای حسی حرکتی بر ارتقای پردازش دیداری فضایی و عملکرد تعادلی کودکان پیش دبستانی دارای اختلال هماهنگی رشد

 اختلال هماهنگی رشدی، آسیب در عملکرد حرکتی است که با سن تقویمی و سطح هوشی توصیف شدنی نیست و خود را با تاخیر در کسب مهارت های حرکتی نشان می دهد. این پژوهش، با هدف بررسی اثربخشی تقویت کارکردهای حسی حرکتی بر ارتقای پردازش دیداری فضایی و عملکرد تعادلی کودکان پیش دبستانی با اختلال هماهنگی رشد انجام شد.

روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی کودکان 5تا6ساله دارای اختلال هماهنگی رشدی شهر یزد در سال 1398 تشکیل دادند. از میان این کودکان سی نفر به شیوه نمونه گیری دردسترس وارد مطالعه شدند. سپس به صورت تصادفی در دو گروه پانزده نفره آزمایش و گواه قرار گرفتند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسش نامه تجدیدنظرشده اختلال هماهنگی رشدی (ویلسون و همکاران، 2009)، خرده آزمون پردازش دیداری فضایی نسخه نوین هوش آزمای تهران-استنفورد-بینه (کامکار و همکاران، 1385) و خرده آزمون عملکرد تعادلی آزمون تبحر حرکتی برونینکس-اوزرتسکی (برونینکس، 1978) انجام شد. مداخلات مربوط به تقویت کارکردهای حسی حرکتی صرفا روی گروه آزمایش در 24 جلسه شصت دقیقه ای انجام گرفت. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزیه وتحلیل شد. سطح معناداری آزمون های آماری 0٫05 در نظر گرفته شد. 

نتایج نشان داد، پس از حذف اثر پیش آزمون، در پس آزمون، بین گروه آزمایش و گروه گواه در میانگین نمرات پردازش دیداری فضایی و عملکرد تعادلی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشد تفاوت معنادار وجود داشت (0٫001>p). اندازه اثر تقویت حسی حرکتی بر پردازش دیداری فضایی 0٫460 و بر عملکرد تعادلی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی 0٫626 به دست آمد. 

براساس یافته ها نتیجه گرفته می شود که تقویت کارکردهای حسی حرکتی موجب ارتقای پردازش دیداری فضایی و عملکرد تعادلی کودکان پیش دبستانی دارای اختلال هماهنگی رشد می شود؛ بنابراین استفاده از روش مذکور به متخصصان در این زمینه توصیه می شود.