تاثیر تمرینات شناختی-حرکتی برایتونیک بر کنترل پاسچر زنان نابینا

  کنترل پاسچر یکی از مولفه های مهم زندگی نابینایان است. پژوهش حاضر با هدف تاثیر یک دوره تمرینات شناختی-حرکتی برایتونیک بر کنترل پاسچر زنان نابینا انجام شد.

تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. شرکت کنندگان 21 زن نابینای 20 تا 35 ساله سالم استان اصفهان در سال 1397 بودند که به دو گروه 12 نفره تجربی و 9 نفره کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی دو ماه در تمرینات برایتونیک شرکت کرد. ابزار تحقیق دستگاه صفحه نیرو بود که به وسیله آن کنترل پاسچر ایستا در دو حالت تکلیف مجرد و دوگانه (همراه با یک فعالیت شناختی) ارزیابی شد. هر آزمون سه مرتبه تکرار و مدت زمان هریک 60 ثانیه در نظر گرفته شد. برای تحلیل داده ها آمار استنباطی شامل آزمون تی مستقل و روش تحلیل کوواریانس با استفاده از نرم افزار SPSS</span> نسخه 23 در سطح معنا داری 0٫05 به کار رفت.

نتایج تحلیل کوواریانس برای هر دو تکلیف مجرد نشان داد که میانگین مقدار سرعت متوسط (0٫002=p</span></em>)، انحراف معیار سرعت در نمای جانبی (0٫004=p</span></em>) و انحراف معیار سرعت در نمای قدامی-خلفی (0٫005=p</span></em>) در گروه تجربی به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود؛ ولی انحراف معیار جابه جایی در دو نمای جانبی (0٫416=p</span></em>) و قدامی-خلفی (0٫539=p</span></em>) بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت. همچنین نتایج تحلیل کوواریانس برای تکلیف دوگانه نشان داد که میانگین سرعت متوسط (0٫001>p</span></em>)، انحراف معیار سرعت در نمای جانبی (0٫001>p</span></em>) و انحراف معیار سرعت در نمای قدامی- خلفی (0٫001>p</span></em>) در گروه تجربی به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود، ولی انحراف معیار جابه جایی در دو نمای جانبی (0٫165=p</span></em>) و قدامی-خلفی (0٫469=p</span></em>) بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت.

تاثیر تمرینات برایتونیک بر کنترل پاسچر ایستای نابینایان در تکلیف مجرد و دوگانه مثبت ارزیابی می شود. این نتایج می تواند مدنظر سازمان بهزیستی، مدارس استثنایی و مراکز توان بخشی قرار گیرد.