تعیین اثربخشی آموزش همدلی بر سرسختی روان شناختی و بخشش نوجوانان ناسازگار

یکی از مهم ترین ارکان رشد و توسعه زندگی فردی و اجتماعی سازگاری با شرایط محیطی است؛ لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش همدلی بر سرسختی روان شناختی و بخشش نوجوانان ناسازگار شهر بهارستان انجام شد.

مطالعه حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری تمامی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر بهارستان در سال تحصیلی 98-1397 بودند. از بین آن ها 30 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه 15نفری آزمایش و گواه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سرسختی روان شناختی (کیامرثی و همکاران، 1377) و پرسشنامه بخشش (تامپسون و همکاران، 2005) استفاده شد. گروه آزمایش در هشت جلسه 60دقیقه ای به‏صورت هفته‏ای دو جلسه آموزشی و به‏طور کلی در یک ماه، آموزش همدلی را براساس برنامه آموزشی جان بزرگی و همکاران (1387) دریافت کرد؛ درحالی که گروه گواه هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. نرم افزار SPSS</span> نسخه 22 و آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره برای تحلیل داده ها به کار رفت. سطح معناداری آزمون ها 0٫01 در نظر گرفته شد.

نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیره نشان داد، آموزش همدلی بر سرسختی روان‏شناختی و ابعاد آن (مبارزه جویی، تعهد، کنترل) (0٫001>p</span></em>) و بر بخشش و ابعاد آن (گذشت از خود، دیگران، گذشت از شرایط) (0٫001>p</span></em>) در نوجوانان ناسازگار اثربخش بود. همچنین، مقدار ضریب اتا نشان داد، تاثیر آموزش همدلی بر سرسختی روان شناختی به میزان 0٫578 و بر بخشش به میزان 0٫542 بود.

براساس یافته های پژوهش نتیجه گرفته می شود که آموزش همدلی موثر است و موجب افزایش سرسختی روان شناختی و بخشش نوجوانان ناسازگار می شود.