تبیین الگوواره های حاکم بر طراحی معماری غرفه ها در نمایشگاه های جهانی

در تاریخ برگزاری نمایشگاه جهانی، اهداف، برنامه ها، ویژگیها و به طور کلی روند معماری، تحولاتی بنیادین را به خود دیده است. تا جاییکه در برخی آثار و دوره های خاص، طراحی غرفه ها به عنوان ابزاری درراستای ارایه سبکها و رویکردهای جدید معماری یا تقویت آنها مورداستفاده قرار گرفتهاند. در این راستا، پژوهش حاضر در قالب کیفی، به روش تحلیلی-تبیینی و با مطالعات کتابخانه ای، در تلاش برای ارایه مسیری روشن از تحولات معماری نمایشگاه های جهانی از طریق بررسی غرفه های شرکت کننده و نیز تبیین دوره های تاریخی معماری در این رویداد است. نتایج نشان میدهد که معماری غرفه ها، باتوجه به ویژگیهای مشابه، دوره های تاریخی ویژهای را روشن ساخته اند که متناسب با محتوای خود؛ در پژوهش حاضر، تحلیل، بررسی و سازماندهی شده اند. چهار دوره تاریخی بر رویکردها و راهبردهای طراحی معماری نمایشگاه جهانی حاکم بوده است که شامل: 1 .نوآوریهای علمی و فنی ساختمانی در غرفه ها (1889 -1851) 2 .ترکیب صنعت و هنر و به کارگیری سبکهای نوظهور و ارجاعات مختلف تاریخی در طراحی غرفه ها (1939 -1893) 3 .به- کارگیری آخرین دستاوردهای سازهای، مصالح و ساختارهای جدید ساختمانی برای حل مسایل جهانی (1970 -1958) و 4 .پیگیری رویکردهای معماری پایدار (2015 -1992) میباشند.