رابطه تنظیم شناختی هیجان و اضطراب بیماری کرونا در سالمندان: نقش میانجی تحمل پریشانی

شیوع بیماری کرونا یک چالش مهم برای دستگاه های مراقبت بهداشتی در ایران است. تنظیم شناختی هیجان و تحمل پریشانی ازجمله متغیرهایی هستند که می توانند تاثیر بسزایی بر سلامت روان و کیفیت زندگی سالمندان در دوران شیوع بیماری کرونا داشته باشند. پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش میانجی تحمل پریشانی در رابطه بین تنظیم شناختی هیجان و اضطراب بیماری کرونا در سالمندان اجرا شد. روش پژوهش همبستگی و از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان مقیم شهر سنندج در سال 1400 بود که از بین آنها 300 نفر به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه های اضطراب بیماری کرونا علی پور و همکاران، تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج و تحمل پریشانی سیمونز و گاهر جمع آوری شدند و در نرم افزار Amos و با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر تحلیل شدند. نتایج نشان داد که مدل با داده های پژوهش برازش دارد. با توجه به یافته ها، مسیر راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان با میانجی گری تحمل پریشانی (05/0>P<17/0-=β) به اضطراب بیماری کرونا و مسیر راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان با میانجی گری تحمل پریشانی (01/0>P<25/0=β) به اضطراب بیماری کرونا معنی دار بود. با توجه به نتایج پژوهش، می توان گفت هدف قرار دادن سه مولفه تنظیم شناختی مثبت و منفی هیجان و تحمل پریشانی در ارتباط با درمان ها و کمک های روان شناختی برای سالمندان در دوران شیوع بیماری کرونا می تواند موثر باشد.