نقش پروتئین فاز حاد و سلول های سفید خون محیطی در پیش گویی حوادث عروق کرونر در مبتلایان به آنژین صدری ناپایدار

آنژین صدری ناپایدار یک مرحله ی حاد و مهم در بیماری های عروق کرونر است که علایم و پیش آگهی آن بسیار متغیر است. در سال های اخیر اهمیت پاتوفیزیولوژی فعال شدن پلاکت ها و شاخص های التهابی در آنژین صدری ناپایدار روشن شده است. هدف این مطالعه تعیین نقش پروتئین فاز حاد و شمارش سلول های نوتروفیل خون با بروز حوادث عروق کرونر در یک پی گیری شش ماهه است که در سال 1381 در رفسنجان انجام گردید.
این مطالعه با طراحی هم گروهی روی 100 بیمار مبتلا به آنژین صدری ناپایدار کلاس IIIB طبقه بندی براون والد انجام شد. در هنگام بستری نمونه ی خون تهیه و پروتئین فاز حاد و هم چنین سلول های سفید اندازه گیری شد. بیماران به مدت شش ماه پی گیری شدند. حوادث کرونر شامل نیاز به بستری مجدد، انفارکتوس حاد قلبی، آنژیوگرافی کرونر و نیاز به باز کردن عروق در طول پی گیری مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تعیین رابطه ی بین مواجهه و پی آمد از خطر نسبی استفاده گردید نتایج با آزمون کای دو و تی مورد قضاوت آماری قرار گرفتند.
از بیماران مورد مطالعه 50 درصد مرد و 50 درصد زن بودند. 20 درصد بیماران بستری مجدد داشتند، انفارکتوس قلبی در 4 درصد، آنژیوگرافی کرونر در 28 درصد، نیاز به باز کردن عروق در 23 درصد و مرگ در 4 درصد موارد رخ داد. ارتباط معنی داری بین مثبت بودن پروتئین فاز حاد و حوادث عروق کرونر وجود داشت (009/0= P و 8/1= RR). در بیمارانی که تعداد نوتروفیل های خون آن ها بیش از 70 درصد بود، حوادث عروق کرونر به طور قابل توجهی بالاتر بود(007/0= P و 95/1= RR).
نتیجه گیری و توصیه ها: بین مثبت بودن پروتئین فاز حاد و سلول های سفید با حوادث عروق کرونر در بیماران مبتلا به آنژین صدری ناپایدار ارتباط مثبت معنی داری وجود دارد. بر این اساس می توان از آن ها به عنوان شاخص های پیش گویی کننده ی خطر استفاده کرد. انجام مطالعات بیشتر توصیه می گردد.