مقایسه تحلیلی معماری نوسنگی حوزه دریاچه ارومیه با حوزه دریاچه وان در ترکیه

در دوران نوسنگی تحولات چشمگیری به وقوع می پیوندد، به طوریکه این تحولات را می توان در نوع معماری، سفال، تدفین، اقتصاد و تجارت محوطه های نوسنگی مشاهده کرد. یکی از مهمترین تحولات این دوره یکجانشینی است، که همین مساله عامل اصلی شکل گیری و پیشرفت آثار معماری در دوره نوسنگی می باشد. هدف از این پژوهش، مقایسه تحلیلی معماری نوسنگی حوزه دریاچه ارومیه و حوزه دریاچه وان در آناتولی است. این پژوهش، با استفاده از روش میدانی و کتابخانه ای صورت گرفته است. نتایج نشان می دهد که به لحاظ نزدیک بودن این دو منطقه به لحاظ جغرافیایی و وجود معادن سنگ ابسیدین در اطراف دریاچه وان و با توجه به تعداد زیاد ابزارهای ساخته شده از سنگ ابسیدین که از هر دو منطقه به دست آمده است، می توان به این مهم دست پیدا کرد که این دو منطقه در عصر نوسنگی با یکدیگر ارتباط تجاری و فرهنگی داشته اند، که این ارتباط احتمالا در شباهت آثار معماری مکشوفه از هر دو منطقه تاثیر زیادی داشته است. شواهد نشان می دهد که بیشترین شباهت آثار معماری بین محوطه های حاجی فیروز و یانیک تپه در شمال غرب ایران با محوطه های چای اونو، حاجیلر و چاتال هویوک در جنوب شرق آسیای صغیر وجود داشته است.