طبقه بندی درونمای های ضرب المثل ها و کنایات عامیانه در رمان های برگزیده محمود دولت آبادی (مطالعه موردی: کلیدر، جای خالی سلوچ و روزگار سپری شده مردم سالخورده)

محمود دولت‏ آبادی با کاربرد شگردهای متنوع ادبی و با بهره‏ گیری از ظرفیت‏های فرهنگ عامه ازجمله ضرب‏المثل و کنایه بر غنای آثار داستانی خود به ویژه در رمان های کلیدر، جای خالی سلوچ و روزگار سپری‏شده مردم سالخورده افزوده و این رمان ها را در نگاه مخاطب، جذاب‏تر کرده است. در پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی، طبقه بندی درون مایه ای و محتوایی از ضرب‏المثل‏ها و کنایات به کار رفته در رمان‏های مذکور به دست داده شده و نقش این گونه های ادبی عامیانه در بازنمایی اندیشه‏های محمود دولت‏آبادی کاویده شده است. نتایج تحقیق نشان می‏دهد که ضرب‏المثل‏ها و کنایه‏ها در این رمان‏ها دارای درون مایه های «اجتماعی و فرهنگی»، «سیاسی» و «اخلاقی و تعلیمی» هستند و با زمینه‏های زیبایی‏شناسی متن درآمیخته اند. همچنین، این گونه های ادبی عامیانه، دارای درون مایه های دینی و ایدیولوژیک است و این گونه ها، در سبک زندگی مردم عادی جامعه بازتاب دارد و در رمان های برگزیده محمود دولت‏آبادی به گستردگی دیده می شود.