اثر بیش ارزشیابی سهام و مدیریت سود و بیش اعتمادی مدیران بر ارائه گزارش غیرمقبول حسابرسی

این پژوهش به بررسی تاثیر بیش‌ارزشیابی سهام و مدیریت سود و بیش‌اعتمادی مدیران بر اظهارنظر غیرمقبول حسابرس پرداخته است. متغیر وابسته پژوهش، اظهارنظر غیرمقبول حسابرس و متغیرهای مستقل پژوهش، شامل نماینده‌های بیش‌ارزشیابی سهام (نسبت بهای هر سهم به سود هر سهم تاخیری و نسبت بهای هر سهم به ارزش هر سهم تاخیری) و نماینده مدیریت سود (تعهدات اختیاری) و نماینده بیش‌اعتمادی مدیران (بخشی از تغییرات در حجم دارایی‌ها که تحت تاثیر میزان فروش نیست) است. روش پژوهش از نوع کاربردی و روش آماری بکار رفته شامل رگرسیون لاجیستیک است. نمونه آماری پژوهش شامل 449 سال شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال 1393 تا 1399 است. نتایج آزمون فرضیه‌های پژوهش نشان می‌دهد که در شرکت‌های مورد بررسی در این بازه زمانی، اظهارنظر غیرمقبول حسابرس رابطه معنی‌داری با بیش‌ارزشیابی سهام و مدیریت سود و بیش‌اعتمادی مدیران ندارد. همچنین نوع موسسه حسابرسی و اندازه شرکت و گردش موجودی کالا بر ارایه گزارش غیرمقبول حسابرسی موثر نیست اما اظهارنظر غیرمقبول حسابرس با ارایه گزارش غیرمقبول حسابرسی سال پیش و با اهرم مالی رابطه مستقیم و با بازده دارایی‌ها رابطه معکوس معنی‌دار دارد.