تحلیل و ارزیابی روش های فراابتکاری، ابتکاری و قطعی در ارایه مسیر بهینه برای شبکه های کوچک، متوسط و بزرگ

مسیریابی بهینه یکی از پرکاربردترین مسایل شبکه در برنامه ریزی حمل و نقل است و هدف از آن یافتن کوتاهترین مسیر از میان مسیرهای موجود است. مسئله کوتاهترین مسیر روی یافتن مسیر با کمترین فاصله، زمان یا هزینه از گره منبع به گره مقصد تمرکز دارد. از جهت دیگر زمان انجام این پردازش در کاربردهای مربوط به حمل و نقل هوشمند و کاربر مبنا اهمیت زیادی می یابد. برای انجام مسیریابی از الگوریتمهای قطعی و ابتکاری مختلفی استفاده می شود. یکی از این الگوریتمها، الگوریتم فراابتکاری بهینه سازی کلونی مورچه است که از رفتار جمع آوری آذوقه مورچه ها الهام گرفته شده است و به ذات به مسئله مسیریابی از لانه تا آذوقه می پردازد و در مقاله حاضر نتایج آن با دو الگوریتم دیگر یعنی ژنتیک و دایکسترا مقایسه می شود. الگوریتم ژنتیک یک الگوریتم فراابتکاری می باشد و در مقابل آن دایکسترا الگوریتمی قطعی است. هر سه الگوریتم روی سه شبکه کوچک با 200 گره، متوسط با 1000 گروه و بزرگ با 2000 گره بررسی شدند. با بررسی نتایج مشخص شد که الگوریتم کلونی مورچه ها در شبکه های بزرگا نتایج بهتری می دهد. زمان محاسباتی الگوریتم فراابتکاری کلونی مورچگان نزدیک به زمان محاسباتی الگوریتم ژنتیک است اما دقت بیشتری داشته و دقت محاسبات آن همانند روش الگوریتم قطعی دایکسترا است.