تاثیر زاویه پس گرایی بر ناپایداری دینامیکی بال هواپیما بر مبنای معادلات کاملا ذاتی و تحت اثر واماندگی استاتیکی

هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر زاویه پس گرایی بر ناپایداری دینامیکی بال هواپیما با استفاده از معادلات هندسه دقیق کاملا ذاتی و با در نظر گرفتن آثار ناشی از واماندگی استاتیکی است. مقایسه روند تغییرات نوسانات با دامنه محدود در بال دارای زاویه پس گرایی با به کارگیری مدل آیرودینامیک انرا و لحاظ نمودن واماندگی استاتیکی از دستاوردهای این مقاله است. معادلات کاملا ذاتی فقط شامل نیروها، گشتاورها، سرعت های خطی و زاویه ای هستند و در این معادلات تغییر مکان ها و دوران ها به صورت صریح ظاهر نمی شوند. در این تحقیق، بارهای آیرودینامیکی وارد بر بال هواپیما توسط مدل انرا در معادلات آیروالاستیک جایگزین شده اند. به منظور تعیین وضعیت ناپایداری سیستم آیروالاستیک، ابتدا معادلات غیرخطی حاکم توسط روش تفاضلات محدود گسسته شده و سپس مرز ناپایداری و تغییرات نوسانات با دامنه محدود پس از ناپایداری بررسی شده اند. دقت نتایج حاصل از طریق مقایسه با نتایج پیشینه تحقیقات مورد بررسی قرار گرفته است. در ادامه عامل تاثیرگذار زاویه پس گرایی مورد مطالعه قرار گرفته و در انتها مشخص گردید که معادلات کاملا ذاتی، ناپایداری بال های دارای زاویه پس-گرایی را با دقت خوبی شبیه سازی می کنند و انتخاب زاویه پس گرایی مناسب می تواند موجب تعویق پدیده نوسانات با دامنه محدود شود.