نقش درماندگی روان‍شناختی و تاب آوری در کیفیت زندگی ناباروری زنان نابارور شهر مشهد

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش درماندگی روا‍ن‍شناختی و تاب‍آوری در کیفیت زندگی ناباروری زنان نابارور بود.

پژوهش حاضر از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش تمامی زنان ناباروری که درطول سه ماه به چهار کلینیک درمان ناباروری در سطح شهر مشهد در شش ماهه دوم سال 1398 مراجعه کرده اند، تشکیل می دادند. از این جامعه به شیوه نمونه در دسترس 346 داوطلب زن انتخاب و به پرسشنامه ها پاسخ دادند. جهت سنجش تاب‍آوری از پرسشنامه تاب‍آوری کانر و دیویدسون (2003)، جهت سنجش درماندگی روان‍شناختی از پرسشنامه لوی‍باند و لوی‍باند (1995) و جهت سنجش کیفیت زندگی ناباروری از پرسشنامه کیفیت زندگی ناباروری بوین و همکاران (2011) استفاده شد. داده های پژوهش به کمک نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند.

یافته های این پژوهش نشان داد که بین درماندگی روان‍شناختی و تاب آوری با کیفیت زندگی ناباروری رابطه معنی داری وجود دارد. این به این معنی است که درماندگی روان‍شناختی (افسردگی، اضطراب و استرس) و تاب‍آوری در پیش بینی کیفیت زندگی ناباروری زنان ناباور نقش دارند.