فعالیت های هسته ای ترکیه: از امکان تا امتناع حرکت به سوی ابعاد نظامی

فعالیت های هسته ای ترکیه در دهه های اخیر و از جمله انعقاد قرارداد 2010 با روسیه و قرارداد 2013 با ژاپن برای ساخت و راه اندازی 9600 مگاوات نیروگاه هسته ای، بحث از ماهیت صلح آمیز و یا معطوف بودن این فعالیت ها به حصول توانمندی تولید تسلیحات اتمی را به یکی از موضوعات امنیتی مهم در عرصه روابط بین الملل تبدیل نموده است. اینکه ترکیه تا چه حدی امکان دستیابی به توانمندی تولید سلاح هسته ای را دارد، پرسشی است که مقاله حاضر به دست آوردن پاسخ آن را با تکیه بر تکنیک پژوهش تاریخی و با استناد به اسناد و منابع معتبر در دستورکار قرار داده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که با توجه به وجود دیدگاه های متعارض در داخل ترکیه، ظرفیت تکنولوژیک محدود این کشور در عرصه فناوری هسته ای، عدم همکاری شرکای بین المللی، مخالفت قدرت های بزرگ جهان و نهایتا موانع حاصل از رژیم حقوقی و بین المللی موجودامکان و احتمال دستیابی ترکیه به توانمندی تولید سلاح هسته ای در آینده قابل پیش بینی چندان محتمل به نظر نمی رسد.