نقش کورکومین در بهبود اختلالات یادگیری و حافظه

کورکومین (Curcumin) ماده موثره زرد رنگی است که از ریزوم گیاه زردچوبه (Curcuma longa) استخراج می شود. در سال های اخیر گزارش شده است که کورکومین دارای خاصیت ضد سرطان، محافظت کننده کبد، مهار کننده ترومبوز، محافظت کننده سیستم قلبی عروقی و ضد آرتریت می باشد. همچنین کورکومین به عنوان یک عامل تعدیل کننده مسیرهای پیام‎رسانی (سیگنالینگ) داخل سلولی شناخته شده که رشد سلول، التهاب و آپوپتوز (مرگ برنامه ریزی شده سلول) را کنترل می کند. کورکومین یک آنتی اکسیدان قدرتمند است که رادیکال های آزاد در گردش را کاهش می دهد و به دلیل فعالیت های آنتی اکسیدانی و ضد التهابی می تواند ترکیبی بالقوه برای پیشگیری و یا درمان بیماری‏های عصبی و اختلالات حافظه باشد. در این مقاله مروری به نقش کورکومین در بهبود اختلالات حافظه و همچنین مکانیسم های مولکولی دخیل در آن پرداخته شده است. از مکانیسم های احتمالی کورکومین در بهبود حافظه می توان به بهبود عملکرد سلول به ویژه میتوکندری و محافظت از آن در برابر استرس اکسیداتیو، تعدیل فعالیت نوروترانسمیترها و تغییر در فعالیت مونوآمین ها با تاثیرگذاری بر سطوح سروتونین، دوپامین و نورآدرنالین اشاره کرد. همچنین می توان به تنظیم بیان استیل کولین استراز با تاثیرگذاری بر سطح استیل کولین و تعدیل گیرنده های موسکارینی، سمیت عصبی ناشی از گلوتامات و ایجاد حفاظت عصبی و رشد سلول های عصبی با تاثیر بر سطح فاکتور نوروتروفیک مشتق شده از مغز (BDNF)، افزایش cAMP و القای سایر مسیرهای پیام رسانی (سیگنالینگ) دخیل در فرآیند حفاظت نورونی و رشد عصبی در مغز اشاره کرد.