تاثیر پذیرش تکنولوژی آبیاری تحت فشار بر مدیریت توسعه پایدار روستایی با توجه به متغیر کارآفرینی روستایی (مورد مطالعه استان چهارمحال و بختیاری: شهرستان کیار)

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر پذیرش تکنولوژی آبیاری تحت فشار بر مدیریت توسعه پایدار روستایی با توجه به متغیر کارآفرینی روستایی در استان چهارمحال و بختیاری (شهرستان کیار) صورت گرفته است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و روش آن توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کشاورزان و مدیران مزرعه روستاهای شهرستان کیار به تعداد 100 نفر بوده است که با توجه به فرمول کوکران، تعداد نمونه موردنیاز 80 نفر برآورد گردید. جهت نمونه گیری از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه استاندارد بود که برای تایید روایی و پایایی آن، پرسشنامه در اختیار خبرگان و صاحبنظران این حوزه قرار گرفت و تغییرات لازم در آن اعمال شد که مورد تایید قرار گرفت و ضریب آلفای کرونباخ متغیرهای (کارآفرینی روستایی، مدیریت توسعه پایدار روستایی و پذیرش تکنولوژی آبیاری تحت فشار) به ترتیب (844/0، 871/0 و 802/0) می باشد. جهت سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی مقادیر اشتراکی با استفاده از نرم افزار SmartPLS-2، استفاده گردید. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که پذیرش تکنولوژی آبیاری تحت فشار بر مدیریت توسعه پایدار روستایی با توجه به متغیر کارآفرینی روستایی در شهرستان کیار تاثیر معنی داری دارد و علاوه بر این، تاثیر کارآفرینی روستایی بر مدیریت توسعه پایدار روستایی در شهرستان کیار نیز تایید شد. همچنین کارآفرینی روستایی توانسته است بین پذیرش تکنولوژی آبیاری تحت فشار و مدیریت توسعه پایدار روستایی نقش میانجی داشته باشد. در نهایت پیشنهاد می شود دولت از طریق مروجان خبره و بومی منطقه، اقدام به برگزاری دوره های آموزشی ویژه آبیاری تحت فشار در روستاهای شهرستان کیار نماید تا با تاثیر بر کارآفرینی روستایی به مدیریت پایدار روستایی در شهرستان کیار دست یافت.