اثر رهبری مثبت گرا بر افشاگری سازمانی با نقش میانجی ارعاب روان شناختی

پژوهش حاضر، به بررسی رابطه رهبری مثبت گرا و افشاگری در سازمان، با نقش میانجی ارعاب روان شناختی کارکنان در دانشگاه لرستان، می پردازد. این پژوهش، از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ روش و ماهیت، توصیفی-پیمایشی است.

جامعه آماری پژوهش، 440 نفر از کارکنان دانشگاه لرستان بوده که بر اساس جدول مورگان، از میان آن ها نمونه ای به حجم 205 نفر، به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه بود که روایی و پایایی آن به وسیله آزمون های آماری مناسب، مورد تایید قرار گرفت. هم چنین برای تجزیه وتحلیل داده ها، از الگوسازی معادله های ساختاری و نرم افزارSmart Pls  استفاده شده است.

یافته های پژوهش، نشان می دهد که رهبری مثبت گرا، رابطه منفی و معناداری با ارعاب روان شناختی و رابطه مثبت و معناداری با افشاگری کارکنان دارد. ارعاب روان شناختی نیز، رابطه منفی و معناداری با افشاگری کارکنان داشت. هم چنین این متغیر، دارای نقش میانجی، در رابطه رهبری مثبت گرا و افشاگری کارکنان بود.

نتایج پژوهش، حاکی از آن است که رهبران مثبت گرا، با اعمال و رفتار خود، نقش مهمی در بیدارکردن وجدان کاری، صدای سازمانی و القای حس اعتماد و امنیت روان شناختی به کارکنان دارند و باعث می شوند آن ها بدون ترس از عواقب افشاگری، تخلف ها و انحراف های سازمانی را گزارش دهند.